واقعیت اینه که من آدم کم طاقتیم...اما دلگیری رو به هیچ وجه نمیتونم تحمل کنم. اگه از یکی دلم بگیره باید بهش بگم. حتی اگه نگم، لحن صحبت کردم به شدت تغییر میکنه. من واقعا نمیتونم دلگیری رو تحمل کنم.موقع دلتنگی گاهی وقتا با نوشتن میتونم خودم رو خفه کنم. یا با فکر کردن به روزای خوب. ولی دلگیری رو هیچ جوری نمیتونم تحمل کنم.
حالا میشه دوباره بپرسم..؟
بپرسم که چرا گفتید دلگیری؟
یا چرا گفتید دلتنگی؟